بیا ازاین قفس بپریم . بیا ازاین دام برهیم . بیا ازاین حصار بگذریم . بیا دستم بگیرو مرا ازاین غصه ها برهان . بیا کمر به عشق بندیم و چیز دگر نبینیم . بیا هیمه عاشقی را آتش زنیم تا جز من وتو همه چیز را بسوزاند . بیا از این قفس بپریم . بیا ازاین دام برهیم .
واما
بیا خانه کوچکمان را آراسته به نوای نیوا کنیم . بیا میهمانی شبانه ای از دوستان به پا کنیم . بیا دست به دست در خانه دوستان فریاد یا محبتا کنیم . بیا شانه به شانه توی کوچه قهقهه مستانه رها کنیم . بیا تا گل برافشانیم و دلها را بسوزانیم که ما عاشق شدیم و به کسی هم ربطی نداره . بیا بساط خود برچینیم وشهرها را درنوردیم . به دنبال کلبه ای از پر .بالشتی از مهر و زیراندازی از برگ باشیم و لب برلب جوی آب بنشینیم و گذر عمر ببینیم . !!! بیا چشم در چشم خورشید اندازیم تا خاموشیش را ببینیم و زیرنور ماه ازخاطرات خود بگوییم تا که ازخواب بیدار شویم و ببینیم ازقفس پریده ایم .  

امروز از صبح یه غم سنگین رودلم نشسته و آزارم میده . هزاران فکر از مخیله ام خطور کرده و هیچکدوم مشکل گشا نبوده . یه جمله چهار حرفی یه عکس العمل چند ساعته داشته و یه تخریب روحی شدید . که چی شد که این شد . خودمو نمی تونم راضی کنم َکه این یه اشتباه بوده ولی نمیتونم قبول کنم که این یه حرف حساب بوده . کمبود یه کلمه سه حرفی تو جمله چهار کلمه ای زندگی رو بی رنگ میکنه . این چه روزگاریست . انسانها چه انتظاراتی از هم دارند . گاهی می فهمیم اشتباه کردیم ولی حاضر نیستیم عذرخواهی کنیم و طلب بخشش کنیم تا اینکه اونی که خوبتره میگه ببخش که آزارت دادم . بعدش دیگه خلع سلاح می شی ومی مونی چیکار کنی . راستی این ظرفی که لیلی از مجنون شکسته جریانش چی بوده . اونم جلو یه جمع هم محلی . مجنونی که با یه قهر کوچیک و کمتر از نصف روز عاشقیش یادش بره برای لای جرز دیوار خوبه باید فکری  برا خودت برداری عزیز دلم ....