هرعالمی برزخی داره . عالم عاشقی هم برزخ داره . تاحالا برزخ عشق رو درک نکرده بودم . یه باره دیدم داخلش قرار گرفتم . یه حس عجیب . یه حس تنفر از خود . به قول تو یه حس فداکاری . خود خوری . محاکمه خود . نمی دونم چرا . شاید یه جور احساس ظلم . شاید ترس از آینده . شاید گذشتن از خواسته هام . شاید بیماری روحی . تو بگو من چمه ؟ نمیتونم خودمو قانع کنم که دارم به تو خدمت می کنم . بدم میاد از خودم . یه جمله بهت گفتم همش تو فکر اونم . (من هر اتفاقی بیفته تو روفراموش نمیکنم ) بازم میگم این تو هستی که باید منوقانع کنی که ...............................