فدای غمهای دلت که با دیدن من فراموش میشه . دلم میخواست همیشه کنارت بودم اما این روزگار واین سرنوشت... نمیدونم شاید روزی بتوانیم سرنوشت را از سر بنویسیم یا برایمان بنویسند ویا در حسرت نوشتنش آه بگشم و ...

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم 
                                چه بگویم که .....

    غم از دل برود چون تو بیایی

امروز وقتی تنگی دلت گلوتو فشرد و بغضت ترکید، هق هق گریه هاتو که شنیدم سوختم که چقدر بی خبرم از دل تنگت . غصه خوردم که چرا نمیتونم کاری بکنم . گرمی اشکات دلمو گرم کرد که محبتت چه حدی داره . البته نگرانیم از آینده بیشتر شد . نگرانی ازاینکه نکنه تمام دلت رو به دل پر غبار من ببندی وبعد نتونی رشته وصلش رو قطع کنی که این قطع کردن لازمه خوشبختی توخواهد بود . حالا تا آینده >>> .